گل به گل ، سنگ به سنگِ این دشت
یادگاران تواند.
رفته ای اینک و هر سبزه وسنگ
در تمام در ودشت
سوگواران تواند
در دلم آرزوی آمدنت می میرد
رفته ای اینک ، اما آیا
باز بر می گردی؟
چه تمنّای محالی دارم
خنده ام می گیرد
حمید مصدق
هنوز نمی دونم ...(...)حسرتدلم شکستانتخاب[عناوین آرشیوشده]
